kocamış ejderha bozuntusu

İki öğün arası uyuklayan bir ejderha gibi

Dönerken kendi ekseni etrafında dünya

Kulunçlarıyla kütür kütür ediyor eskimiş dağlar

Ağzının kenarından ateşli salyalarını akıtıyor

Rüyasında hep küçüklüğünden kareler

Uçmaya çalışırken koşan bir küçük ejderha

Uykusunda ise yer gök bilmez sallanıyor pulları

Üzerinde parazitleri

Kendilerine ulular yaratmışlar medeniyetin şafağı sökerken

Sonra hep bir yarış ve kan ve göl ve köprü ve kaldıraç

Kurban vereceğim sana ulu maniparazitu!

Oğlum ve kızım ve karım ve kaynanam

Dişlerinin arasına sığmaz belki birkaç çalı, çırpı ve çıra

Varlıksızlıkla terbiye edilirken dağın üstünde dojo

Sessizlikte dinlerken ustamızın sözlerini

Vazgeçmek ve özgür bırakmak adına yazdığı haikuların gözleri

Penç ile heft için bir aksis mundi

Döndürsek topaç gibi kendi etrafında sesleri

Kalın sesler eski dağlara, inceleri ovalara doğru seğirttiler

Ardından sürüsüyle bir çoban getirttiler

Küçük kuzuların pire gibi zıpladığı beyaz halı içine kurtlar varmış

Kurtlar ejderhanın rüyasında konaklarmış

Her alevli nefes ile çıkarmış bir tanesi

Avlanmaya ve medeniyetin dağılmış varaklarını toplamaya

Postu eskidikçe mızrak yaraları ve kılıç kesikleri

Susmak bilmedi eksik dişli ozanın kopuzunun nameleri

Ne kafiye ne uyak

Üzerinde parazitleri

Tüylü şapkasıyla bir kam dımbır dımbır ediyor

Pireler ve parazitler bilmez ama hepsi bir raks ediyor.